Bir zamanlar o ve ben dost yoldaşdık,
Biz onunla kimi zaman sırdaştık,
Kollardık sırtımızı arkadaştık,
Ne yazık arkadaşımın aşkısın.
Ben kırgınlıkları unutabildim,
Bazı duyguları uyutabildim,
Gel gör ki gönlümü avutabildim,
Çünkü sen arkadaşımın aşkısın.
Onunla buluş hicaz şarkılarda,
Sarıl ona sahildeki banklarda,
Benim yerime yürü sokaklarda,
Çünkü sen arkadaşımın aşkısın.
Titrerse sızlarsa kalbinin solu,
Bil ki onun kalbi seninle dolu,
Ben ise yalnız yürürüm bu yolu,
Çünkü sen arkadaşımın aşkısın.
Bu son elveda çok acı olsa da,
Mutluluklar dilemek suç olsa da,
Ben unuttum ne kadar zor olsa da,
Çünkü sen arkadaşımın aşkısın.
Her okuyuşunda yüreğin dolsun,
Al bu şiir sana armağan olsun,
Çok sevdim ama yollar benim olsun,
Mutlu umutlu günler sizin olsun,
Sen arkadaşım için bambaşkasın,
Çünkü sen arkadaşımın aşkısın...
Kayıt Tarihi : 29.4.2014 02:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!