Vardimki duruyor kapıda araban
Yarım paket kalmış koltukta sigaran
İki metre ötesinde ölmüş yatan
Aslan arkadaşım canım arkadaşım
İki kurşun almışsın karnından
Yıkılıp kaldım senin acından
Söylediler dört kardeşmiş seni vuran
Bilmiyorum nasıl aglayam nasıl yanam
Nafisim ölümü kolaymı gördün
Gözünü kırpmadan karşısına durdun
Dogacak on günden ilk cocugun
Ben ne yapam ben nasıl yanam
Evinin önünden geçtim lamban yanıyor
Ssesleri duydukca eşin geldin sanıyor
Konu komşu dışarda içten yanıyor
Nasıl dilimiz varırda öldüğünü söyleriz ki
Bu nasıl kaderdiki anlına yazılan
Bir eşin birde annen içinden yanan
Öksüzdün yoktu zaten baban
Sende bırakıp göçtün fani dünyadan
Kayıt Tarihi : 14.8.2009 19:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Daha yaşı yirmi yediydi adı nafis erdogan evleneli iki yıl odu bir evin tek oglu on günden ilk cocugu olacaktı ama görmek nasip deyilmiş bir öfkeye kızıp giti köye varınca dört kardeş konuşmadan anlamadan çekip vurdular yazıklar olsun olay 10 08 2009 sivas gemerk anısına yazılmış gerçek bir şirdir allah rahmet eylesin
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!