Arkadaşıma Şiiri - Ekrem Öğdüm

Bir sıkıntı var gurbet deryasının içindeyken,
Sanki biri beni bekliyor sılaya doğru giderken,
Neden hep beni buldu bu tükenmez kötü gidiş,
Ne gelir ki elimden; yapacak bir şey yok ölürken...

Bekleyenim çok ama nafile yetişemiyorum bekleyene,
Gelip de kimse demesin “neden nem inmiş gözlerine”,
Heyhat kim bilir bendeki bu derdi Allah bilir elbette,
Ben bir insanım ne kadar haykırsam kimse gelmez sesime,

Bir gün bitecek biliyorum ama bilmediğim şey,
Bu günler biterken acaba bende biter miyim?
Hiç merak etmedim ya ben biterken,
Kimin umurundayım ki, insanların arasında ölümü beklerken...

Of arkadaş of! Sesim çıkmaz oldu bu diyarda,
Savaşmalısın yoksa seninde farkın kalmaz oralarda,
Benim yerime haykır sılamıza sessizce,
Bunun sonu selamettir, verilen kadere sabrettikçe...