Arkadaşım ziya Şiiri - Halil Kıvrık

Kusura bakma halil abi
kusura bakma
bu tenha köşelerde seni yalnız bıraktıysam
zifir olsun sarhoşluğum
beni bağışla

güneşin,
sıcaklığın ve ışığın üzeni ten balçık sıvamaları
karanlıkta ışık kardeştir
sen söylemiş miydin
başıboş sokaklarda çakal dalaşmaları
çek git yuvana sokulma

kar yağıyor halil abi
karkondularda üşüyen yanlarımız ağrıyor
ocaksız ateşin aşı yok gecelerde
içim de bir çocuk tümden ağlıyor

uzun bir adamım be halil abi
uzun bir adam
sıska, cılız, zayıf, yakışıksız
fırçanın ucunda tavan yapan boyaların ressamıyım
zannediyorlar ki boyuyorum
ne boyaması
dünya’nın içinde pusula sapından tutunup

iki küskün kardeşi
düş ile gerçeği barıştırıyorum
kendimi buluyorum

kusura bakma halil abi
hep bu yüzden ben seni yalnız bırakıyorum