Arkadaşım Ömer'e... Şiiri - İrfan Gökdemir

Arkadaşım Ömer'e...

Gurbette bir dostun,özlemiş seni,
Hiç açıp telefon sordun mu Ömer?
Memleket hasreti delirtir beni,
Ne hale düştük,gördün mü Ömer?

Severim ben,avcıların pirisin,
Dost insansın,kötülükten berisin,
Avladığın tilki-porsuk derisin,
Tuzlayıp duvara gerdin mi Ömer?

Artvin dağ-tepe,Bursa bir ova,
Ne çevre benziyor,ne iklim-hava,
En son ne zaman gitmiştin ava?
Arek'te hiç tavşan vurdun mu Ömer?

Tepeler yüksekti,vadiler derin,
Avda hiç kimse tutmazdı yerin,
Domuzu Parak'ta görüp defterin,
Bir yivli kurşunla dürdün mü Ömer?

Cesaretin bedel idi binine,
Hiç birisi duramazdı önüne,
Yara almış bir ayının inine,
Bice'nin taşında girdin mi Ömer?

Çadır yaptım brandanın bezini,
Diliyorum kavuşmanın tezini,
Yağmurlu havada domuz izini,
Dübet'in sırtında sürdün mü Ömer?

İrfani'yim,gurbet elde perişan,
Ay doğunca gece olur hürüşan,
Panta nın üstünde ayıya nişan,
Alıp ta dibine serdin mi Ömer?

İrfan Gökdemir.
Temmuz-2004