Bir memet vardı
Yıllar öncesinden,
can arkadaşım.
Bir de kardeşi.
Sütçülük yapardı.
Hayvan güderdi. Severdi işini
Süt satmak onun için.
en büyük zevkti
delikanlı adamdı.
Arkadaşım Memet.
Yanık tenli kara kuru.
Yıllar boyu.
Taşıdğı yükün altında,
ezilip durdu.
Yıllar onu taşıyamadı.
Ama o yılları omuzladı.
İyi de cıgara sarardı.
Bir kendine bir de bana.
Delikanlı adamdı,
arkadaşım Memet.
Ya kardeşi,
Her gün bir güzele
Her gördüğü güzele aşık.
Sevda ne yana yatar,
be usta derdi
Sevda ne yana yatar.
Şarkılarla ağlar, Şarkılarla güler.
Biliyorum için, için,
Bilmediğimiz aşkına yanar.
Üzülme be kardeş,
Bir gün sevda
senden yana yatar.
Delikanlı adamdı,
arkadaşım MEMET
(Selam sana Güneşli'li arkadaşım
sütçü MEMET 27-08-2005-Cumartesi)
Kayıt Tarihi : 18.5.2006 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğrul Pekel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/18/arkadasim-memet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!