Masumiyetle tanıştın mı?
İşte o ben.
Y a hiç bilmediğin sadakat,
Oda benim tertemiz aşkım.
Öyle memnunum ki üzüntülerimden,
Neredeyse mutsuzluklarımla mutlanır oldum.
Her içimin ezildiğinde;
Bütün bedenimin santim santim her kırılışında,
İnsan olduğumu hatırlarım,
Kötülerin kol gezdiği dünyada.
Sabırsızlıkla karanlığı beklerim.
Her taraf gündüzden daha ışıl ışIl,
Daha güzel karanlığa bürünür.
Ve sessizlik...
Sonra melekelel iner tek tek yeryüzüne;
O kadar güzeller ki.
Benide alırlar aralarına her gece.
Doyulmaz sohbetleriyle teselli ederler.
Derler ki;
'Dua et o sevgiliye,
Sana çektirdiği acılar için.
Bak birtek sana arkadaşız,
Döktüğün gözyaşları hatırına.
Sana bağışlanan bu eşsizlik,
Ona duyduğun sonsuz aşk uyruna'..
Kayıt Tarihi : 5.6.2009 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!