Arkadaşım Gül Şiiri - Cécile Caulier

Cécile Caulier
1

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Arkadaşım Gül

bizler neyiz ki,
ve bu sabah arkadaşım bana gül dedi,
gün ağarırken doğdum,
çiğle vaftiz oldum,
büyüdüm, serpildim,
mutlu ve aşık,
güneşin ışıklarında,
gece geldi ve kapandım,
sabah yaslı uyandım.

halbuki çok güzeldim,
evet, ben en güzeldim,
bahçenin çiçekleri içinden.

bizler neyiz ki,
ve bu sabah arkadaşım bana gül dedi,
bak, beni yaratan tanrı,
boynumu büktü,
ve hissediyorum, düşüyorum,
ve hissediyorum, düşüyorum,
kalbim neredeyse çıplak,
bir ayağım mezarda,
ve neredeyse yokum.

dün hayrandın bana,
ve ben toz olacağım,
yarından itibaren ebediyen.

bizler neyiz ki,
ve bu sabah arkadaşım gül öldü,
bu gece ay,
arkadaşımın nöbetini tuttu,
ben, rüyamda gördüm,
büyüleyici, hisli,
ruhu dans ediyordu,
çıplakların ötesinden daha da uzakta,
ve bana gülümsüyordu.

inanabilen inansın,
benim umuda ihtiyacım var,
yoksa hiç bir sey değilim ben.

evet,bizler fazla bir şey değiliz,
bunu bana söyleyen arkadaşım güldü,
daha dün sabah.

Çeviri:Sinan Atik

Cécile Caulier
Kayıt Tarihi : 24.2.2013 14:51:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
ÖNCEKİ ŞİİR
SONRAKİ ŞİİR
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Hüseyin Demircan
    Hüseyin Demircan

    sordum biz neyiz
     arkadaşım gül dedi, 
    doğdum ,seher vakti
    al renge boyandim 

    çiğ ile boy abdesti aldim, 
    büyüdüm, serpilekaldim
    mutluluk aska daldim
    guzel koku yayandim

    güneşin ışıkta kaldim nice
    kendimi sanmistim kralice ece
    ve kapandım ice cokerken gece
    sabah yaslı uyandım. 

    halbuki çok güzeldim, 
    evet, ben hususi ve ozeldim, 
    bahçede dogrulup duzeldim
    çiçekler içinde ayan beyandim

    biz neyiz ki, dedim cevap ver hadi
    sabah arkadaşım bana gül dedi, 
    bak, yaratan tanrı, 
    boynumu büktü,  degiliz ebedi
    ve hissediyor düşüyorum, ayagi kayandim

    ve hissediyorum, düşüyorum, 
    kalbim neredeyse çıplak, usuyorum
    bir ayağımla mezarliga asiyorum
    ve neredeyse yokum yolun sonuna dayandim 

    dün hayrandın bana, der idin 'adeta lokum'
    ve ben toz olacağım, kalmayip kokum
    yarından itibaren burada yokum ebediyete ben gun sayandim

    biz neyiz ki, arkadaşım gül öldü, 
    bu gece ay, 
    nöbetini tuttu, yuzune guldu
    ben, rüyamda gördüm, uykumu boldu
    sanki bir isitip duyandim

    büyüleyici, hisli, 
    ruhu dans ediyordu, 
    öteden uzaktan yansiyordu
    ve bana gülümsüyordu
    ciplakti.. ben uzerini soyandim..

    inanabilen inansın, lutfen
    benim umuda ihtiyacım var, sayin lumpen
    yoksa hiç bir sey değilim ben. 
    bu gorusumle takdire sayandim

    evet,biz bir şey değiliz, 
    bizden geri kalan sadece kuldu
    bunu bana söyleyen arkadaşım güldü, 
    daha dün sabah saatlerinde oldu
    bende olume gidiyordum yalin ayak yayandim..

    ceviri.. enel fakir..

    Cevap Yaz
  • Hikmet Çiftçi
    Hikmet Çiftçi

    Bugün günün şiirine bakamadım. Kısaca bizden birkaç mani örneği ile katılsam sanırım yeterli olur.
    “Arkadaşım gül” Türkçe çevirisi ile verilen şiirin güzel bir şarkısı da var zannediyorum.
    Emek veren Sinan Atik Bey kardeşimize de içtenlikle teşekkürler.

    *
    Bahçelerde saz olur
    Gül açılır yaz olur
    Ben yârime gül demem
    Gülün ömrü az olur
    *
    Ben bir gülüm ek beni
    Saksılara dik beni
    Gatmer gamer açarım
    Al göğsüne tak beni
    *
    Yel eser dal salınır
    Kudretten ney çalınır
    Benim yârim pek kıskanç
    Güle baksam alınır

    ***
    Sevgi ve saygı rüzgarları esenliğiniz olsun.

    “GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

    Cevap Yaz
  • Hüseyin Demircan
    Hüseyin Demircan

    insanoglu gul misali.. bugun var.. yarin yok.. olumlu dunya..

    ..bir yaninda.. acitan.. can yakan.. dikenin oku..

    bir yanda.. sevdam.. buyuleyen.. ic bayan koku..

    hayat bir mektep.. oku babam oku..

    bu.. bu dokusu denli.. icerigi guzel.. siir sairin kutlar.. secki sebeb tesekkur ederim.. lokum efendim..

    siir vermesi istenenden coku..
    titretmesi okuru.. gecirtmesi duygu krizi soku bence..

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

Cécile Caulier