Arkadaşım Bira Şiiri - Tevfik Tekmen

Bizim Ahmet, namı diğer Ahmetçik…

kaytan sol bileğinde
sağ elinde bir ucu
bir ucu dişlerinde
savurup atıyor
haydi rastgele

serpme yayılıyor
çöküyor kurşunlar
biliyorum
ahmet ustadır bu işte

Dere derin. Dere serin. Akıyor. Kayalara çarpıp köpürerek ve gürüldeyerek…

ahmet çekiyor serpmeyi
var mı ahmet
yani balık diyorum
aklı işinde
yani serpmede
cevap vermiyor

Bakıyorum dört gözle. Kefal çıkıyor, gümüş çıkıyor. Kızılkanat. Ama bıyıklı yok…

miryana diyorum ahmete
yani bıyıklı
enişte diyor ahmet
zamanı değil

Ayıklayıp atıyor bana; kefal, gümüş, kızılkanat. Doldur enişte diyor, kovaya…

bir kere
iki kere
üç
beş
yedi
on yedi
atıyor aynı biçimde
çekiyor aynı şekilde

Sonra yoruluyor Ahmet…

dere derin
su serin
hava sıcak
çıkıyor kenara ahmet
bira diyor bana
biralar termosta
termos derin
biralar serin

Açıp veriyorum bir tane. Birkaç lık çekiyor, sonra şişeyi indiriyor. Gözleri gülerken; “gözünü seveyim bunu icat edenin” diyor. Bense; tikeyim ecdadını(!) Diyorum ama yalandan tabii; Ahmet bunu biliyor…

11/Ağustos/2016 Lazengrat