İnsanlar, sahildeki çakıl taşlarına benzer:
Önce avuç avuç toplarsın,
Sonra teker teker atarsın.
Ama bazıları vardır ki,
Atmaya kıyamazsın.
İşte sen de o atmaya kıyamadıklarımdansın!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta