Arkadaşım Şiiri - Eren Diyar

yıprandım arkadaşım
başa bela düşüncelerden
suskun kaldımsada boş
yaşamdan usandım
ve bana emanet canımdan
körpecik beyinlerine korku salarken çocuklar
ellerim uzanmaya korktu
ısırgan otlu yangın yerine
sen
satılmak nedir bilirmisin
kirli bir çarçaf gibi atılmak
ve bir ülkü uğruna yakılmak
satıldım
daha elini tutmadan sevgilimin
bir çam fidanı dikmeden
gönlümün orta yerine
ve son kez olsun öpemeden
mübarek ana elini
vuruldum
uçsuz sahipsiz
düşlerde
emanet yaşamdı bana kalan
sorgusuz infazların ortasında
yaşlanıyorum
arkadaşım
yoruldum