Arkadaşım! Uzakları aşıp beni görmeye geldin.
Kavurucu sıcağı umursamadan,
Kilometreleri saymadan,
İşten, güçten zaman yararaktan!
Bazen, acılar açılır hayatın içinden, yaprak yaprak...
Zehir saçan rüzgârlarla içimize savrularak.
Bir sonbahar hüznüyle, can çekişen yürekte;
Son durak olacak, konaklar arayarak...
Birden, bir dostluk dokunuşudur canına değen!
Seni sihirli ellerle kavrayıp, kendine getiren.
Bahar telli uçurtmalar gibi uçarı,
Rengârenk anılarla kuşatarak seni yaşama döndüren!
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'Doğanın Dili Sevgi' adlı kitabımdan 2006.
Kaleminizdeki ahenk daim olsun
KUTLUYORUM
Kutlarım sevgi dolu yüreğinizi, kaleminizi sevgiler.
İnsanın içini rahatlatan tek bir sözcük. Ama, ya anlamı, tutar yaşamın ortasına koyar tüm kötülüklerden soyutlayarak insanı.
Kutluyorum... saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (14)