Arkadaşım Şiiri - Ümit Kara

Sanma ki gittin unuttuk seni
İçimizde bir burukluk bekliyoruz arkadaşım
Belki gelirsin de beraber gezeriz diye
Ömrümüz nöbetlerde geçiyor arkadaşım

Hasret zor şeydir bilirsin
Gerçek dostlar zor unutulur arkadaşım
Vefasız dostunu bari sen unutma
Bekliyoruz yolunu artık gel arkadaşım

Olmasa anılar buralarda durulmaz
Bu deli gençlik buralarda yaşanmaz arkadaşım
Gittin ya bu sokaklar boş kaldı
Eski hatıraların hepsi hoş arkadaşım

Yerini kimse dolduramadı senin
Gelen seni arattı sen başkasın arkadaşım
Vuslat bizi beklerken durma koş
Kalbimdesin unutma dost arkadaşım

Zor gelir yokluğun dayanılmaz
Sensiz kaldı bu diyarlar çok arkadaşım
Bir akşam üstü gittin ya bittim arkadaşım
Burada bir sürü gözü yaşlı arkadaşın

Bu dostluğa dünya dar gelir
Sığmaz denizlere taşar gider arkadaşım
Bir gün gönüller bir olur ayrılmaz
Yalnız ayrılık yarası kapanmaz be arkadaşım

Bir yaz yağmuruydu bizi ıslatan
Seninle göçtü gitti arkadaşım
Kuruyan yapraklar gibi solduk
Bir nisan akşamı dön arkadaşım

Arkadaşının kalbinden gelen sesi duy
Seni özlüyor yalnız bunu bil arkadaşım
Hani giderken bırakmıştın ya
Dimdik duruyor burda ben arkadaşın (ümit)