Arkadaşım Şiiri - Enver Hamit

Biz Urumçi’ ye âşık olmuştuk
Beş senelik sevdadan sonra anlatmıştık
Bu aşkın heyecanıyla
Köyden geldiğimizi
Fakir olduğumuzu
Bu şehirde bize bir yuva
Ekmek parası için bir iş gerektiğini
Güya unutmuştuk
Aşkın ululuğuna mı güvenmiştik?

Urumçi bizim rüyamızdı
Senelerce falcı aradık
Fal taşları gibi fırladık, fırlatıldık
Düştük ha yüzüstü ha sırtüstü
Gördük, bildik, anladık…
Hasreti yaman
Derdi ondan da yaman
Soğuğu düşman gibi
Sıcağı ilmik gibi
Baharı talih gibi
Güzü kısmet gibi bu gönüller payitahtında
Aşk için yaşamayı göze almıştık

Urumçi’ yi bizim demiştik
Ve buna iman getirmiştik
Taşlarına sarılıp
Toprağını öpmüştük
Bize gurbetçi diyenlere
Acı acı gülümsemiştik ve:
Urumçi, Urumçi’ de doğanların değil, Urumçi için doğanlarındır! demiştik
Ey benim Urumçi için doğan arkadaşım
Ey benim Urumçi’ den kaybolan arkadaşım
Ey benim Urumçi’ ye sinen arkadaşım
Biz Urumçi’ de yaşarken bile
Onun özlemini çok çekiyoruz…

5 temmuz 2015 Urumçi