Arkadaşım Şiiri - Yonca Dur

Hadi saklambaç oynayalım
Sen saklan ben seni bulayım...

Uzun yıllar öncesi,okulun bahçesindeki
Tıpkı çocukluğumuzdaki gibi

Hadi çocukluğumuza dönelim
Yine oyunlar oynayalım seninle
Ne olur kalk kırma beni

Hala duruyor bak görüyorum
Alnına batan kırık camın izi
İki dikişti alt tarafı
Herkezi ayağa kaldırmanın ne alemi vardı...

İlk kez bir tokat yemiştim öğretmenimden
El bebeği gül bebeğiyken
Gözünden düştüm kızdı bana
senin yüzünden

Alırsan gazozumu elimden
işte böyle hala taşırsın izi sen
Koca beş yılın okul anılarını paylaştıkta
Kantinde bir şişe gazozu baylaşamamıştık

Aramızdaki tek ortak şeydi,rekabet
Ben sımarık kız, sen okulun en yaramaz çocuğu
kulakların çekilmekten hep kırmızı
Hiç düzgün görmek nasip olmadı
Boynundan sallanan yakanı

Koşmaktan kan ter içinde kalırdın
Alnındaki saçların hep ıslaktı tel tel
Neye yetişecektin ki
Neydi ki o acele

Görüşmeyeli çok şeyler olmuştu
Gögsüm kabarmıştı duyunca
Sen büyük adam olunca

Bir damla yaş süzüldü gözümden
İçim acıdı
Boylu boyunca uzanmış seni böyle bulunca

Arkadaşım nereye böyle
Ne bu acele...