Hep soğumuşumdur, özel hayatı konusunda arkadaşlarının sözleri ve tepkileriyle hareket eden insanlardan.
Bir çok özel anı, duygu ve anısını, sırf arkadaşları onaylamıyor diye, bir anda boşluğa düşürebilen ve bir kaç soru işaretiyle anında vazgeçme noktasına gelebilen insan; önce kendi iradesinden ve hayat mücadelesinden şüphe etmeli (!)
Bu tarz insanlar, genelde ilk darbeyi, tam da o arkadaşlarından alır genelde. Sözünü ve tepkisini bu derece özeline soktukları o arkadaşlar, gün olur yaparlar bir sevgili, yaparlar bir kariyer; ilk ihmal ettikleri, hatta ilk sattıkları kendileri olur bir anda.
İnsanın özel hayatında da, mesleki hayatında "zarar"ın büyüğü, görülen ve farkedilen kayıplar değil, görülmeyen ve farkedilmeyen kayıplardır.
Kul hakkı; insanın sadece başkasının hakkına girmek, göz koymak, hakkını yemek değil.. Aynı zamanda insanın kendi önünde, hakkı olduğu halde, sırf başkaları onaylamıyor diye, kendi hakkından vazgeçerek, sunulan bir güzellliği, kıymeti, fırsatı, belki de bir nimeti reddederek; kendine zulmektir aynı zamanda.
Arkadaşlık; arkadaşının özel hayatına sözlü veya pratik bir müdahele ile değil, arkadaşının özel hayatına saygı ile, manipüle etmeden, kararları arkadaşına bırakmakla olur. Arkadaşlık; her konuda fikir beyan ederek değil, arkadaşının hür iradesini dinleyerek, tercihlerinde hür olduğunu hatırlatarak, inişli ve çıkışlı günlerinde destek olarak olunur.
Hayattan nasibini henüz almamış arkadaşları yüzünden, anlarından, anılarından, duygularından, sevdiklerinden, özelinden ve hatta geleceğinden oluyor bir çok insan. Haberleri yok ;)
Fetih Coşkunsu
Kayıt Tarihi : 18.2.2025 21:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
