Arkadaş-nasihat Şiiri - Hasan Turgut

İlk emri "OKU"dur,yüce Kuran'ın.
Birmi koşan ile,sabit duranın.
Merhemi de olmaz,derin yaranın.
Sakın cahillerden, olma arkadaş.

İyilikle yarış,hakkı bulasın.
Her iki alemde,bedbaht olasın.
Bedenlere ilham,ruha cilasın
Nadide goncasın,solma arkadaş.

İlim irfan öğren,yarınlar için.
Ne için yaşar ki, insan,ne için.
Bu vatan bu bayrak,bu millet için
Sakın gerilerde kalma arkadaş.

Bırak konuşsunda ,alem arkandan
Gıpta eylesinler,senin farkından.
Kimseye bahsetme,hüzün şarkından.
Hüzünle kederle, dolma arkadaş

Eller bin söylesin,sen birini duy.
Emsali altındır,ruhundaki huy.
Dar gelir bedene,bu şehir bu kuy.
Atalar sözünden,çıkma arkadaş.
Kuy:mahalle,semt,köy(Farsça)

Ulvi aşktır yanan,ruhun,teninde.
Sen iste ya rahman,olur seninle.
Korkma ıslan ilmin,suyu selinde
Zordan, zorluklardan, bıkma arkadaş

Her sabah selam ver,güne,gündüze
İlim irfan dağıt, ovaya düze.
Tebessümler konsun,o mahzun yüze.
Sakın kaşlarını,çatma arkadaş.

Bilgi dört yapraklı, yoncadır uğur.
İlim irfan bilmek,en büyük onur.
Bir harf ögret, kırk yıl kölesi olur
Ali,Veli,Ayşe,Fatma arkadaş.

İlim irfan bilmez,şaşırır yolu
Hem düzü kaybeder,hem sağı solu.
Cahilde eksilmez, fırtına dolu.
Şaşırıpta ayazda,donma arkadas

Kısmetse gelir ya,şamdan, yemenden.
"Veren el üstündür, alan ellerden"
Şeker şerbet aksın lal-ü dillerden.
Yaptığını başa, kakma arkadaş.

Zordur insan olmak,bu devir çağda.
İster sahrada ol,isterse dağda.
Garip bülbül olsan,dikenli bağda
İyiliğe kemlik,karma arkadaş.

Uğradığın yerler,gülistan olsun.
Gönlüne hep neşe,sevinçler dolsun.
Mutluluk gönlünde,hep seni bulsun.
Viran yurtlara da konma arkadaş.