Arkadaş Gibi
Tüm sevdiklerimiz terketsede bir bir,
O asla terketmez,hep bizimledir.
En sevgisiz,en umutsuz anı yakalar
Arkadaşlık eder,yoldaşın olur
Kalbine girer, ruhunu okur
Aklından geçen hisleri bilir.
Çöldeki insan için bir bardak soğuk su,
Kuzey kutbundakine sıcacık bir yaz olur.
Yoktur onun çocuğu,genci,yaşlısı
O bilir kime arkadaş olacağını.
Uzatır ellerini,
Gel der, gel bana.
Huzura kavuşturayım seni.
Yaşamak anlamını yitirdiğinde,
Sevginin bittiği o ıssız yerde,
Rabbine kavuşmak için çırpınan gönüllere
Bir ilaç, bir umut gibi sarılır ÖLÜM
Kimseyi aldatmaz mutlaka gelir
Emindir,sözünde durur.
Can Hülya
Muradiye Yollu (söğüt)Kayıt Tarihi : 1.9.2009 15:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muradiye Yollu (söğüt)](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/01/arkadas-gibi-3.jpg)
Harika bir şiir olmuş, ölümün güzel yüzünü, dost yüzünü gösstermişsiniz, tebrikler.
TÜM YORUMLAR (13)