Evvela dişlerimiz döküldü
Sonra saçlarımız
Arkasından birer birer arkadaşlarımız
Şu canım dünyanın orta yerinde
Yalnız başına yapayalnız
Kırılmış kolumuz, kanadımız
Tatlı canımızdan usanmışız
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
siir gibi bir siir,harika bir siir.. bence siir deki anlatim, diyalektik olarak herseyin bir birine bagli, bir birini tamamlayak bir bir leriyle beraber var olduklerini, ama hayvanlarin yasamdaki yerlerinde insanlardan daha olumlu bir yerde olduklarini,yani insanlar gibi bir birlerini öldürme yerine dogal yasamlarini sürdürdüklerini kast ediy, ki bencede cok dogrudur sair. mataryalist bir düsünce tebrik ederim..
çırpındıkça batıyoruz,
güzel hava atıyoruz,
çamura hep batıyoruz,
vay babam,vay
GÜNÜMÜZLE EŞLEŞMİŞ,Yüreğine sağlık.
İnsanın ne kadar da farklı olduğunu anlamak içten değil....Yaratılış gereği mi? Cevap vermek zor....
Daima düşündüğüm ve çok haklı bulduğum bir konuya değinmişsiniz.'BİRLİKTEN KUVVET DOĞAR' ...Bir değerlendirme yapmak gerekirse, daima adım atıp birlik yaratmak istenilse de maalesef karşınızdaki sizinle hemfikir olmadıysa birleşemiyorsanız bu olamıyor ne yazık ki.İnsan saygıyı, sevgiyi, emek verilmeyi hakediyor ve bu iki taraflı oluyor.Hep siz yapıyor iseniz karşınızdaki bekliyorsa o zaman siz sevseniz de artık adımlarınızı geri çekiyorsunuz.
İnsanın kalabalıklar içindeki yalnızlığını ve tüm güzelliklerden yalnızlaştıkça, sevgiden, barıştan nasıl uzaklaştığımızı ortaya koyan tatlı ve hoş bir şiir..Yani diyor ki şair, balıklar gibi, arılar, leylekler gibi birleşmeli, birlikte hareket etmelidir insan nevi. Ama şu da bir gerçek ki, köpekbalıkları, kartallar, arslanlar her zaman olacak..Belki de bu gibi yırtıcı düşmanlara karşı birlikte hareket etmeli ki, onların zararlarından korunmalı..
Evvela dişlerimiz döküldü
Sonra saçlarımız
Arkasından birer birer arkadaşlarımız
Şu canım dünyanın orta yerinde
Yalnız başına yapayalnız
Kırılmış kolumuz, kanadımız
Tatlı canımızdan usanmışız
Oldukça manidar şiirdi. Ancak şiirin tümünü yayınlayamama durumuna uyuz oluyorum. ne kadar saçma birşey.
Dinin kalbi toplulukta atar birkişi dini nasıl yaşar uzatıyoruz el yurdumuza gel doğru insanlar bir birini öldürüyor dönya kurulalıdan beri iblise uyanlar hala kana doymadılar Allah hımız birkişiyi öldüren bütün alemi öldürmüş sayıyor evet topraktan yaratıldık ama heykel deyiliz heykeller namaz kılmazlar örne verirsek gününüz hayırlı olsun
yenilgiler nefsi kamçılar
amma
her zaferden sonra ölümlü olduğumuzu anlarız
biz çamurdan heykelleriz
üşürüz
Evvela dişlerimiz döküldü
Sonra saçlarımız
Arkasından birer birer arkadaşlarımız
Şu canım dünyanın orta yerinde
Yalnız başına yapayalnız
Kırılmış kolumuz, kanadımız
Tatlı canımızdan usanmışız
Dün bügün ve yarın yalnızlığın garip duruşunda sussa da ıslak kelimeler...
Bir gökkuşağının eteğinde hep konuşacak güneşe doğan açmamış düşler...
Saygıyla...
dünyaya kök saldım sananlar,seyreseler bir iğne deliği kadar ahireti sanırım terk eylelerdi kendilerine ettikleri zilleti...anlamlı, düşündürücü
Bu şiir ile ilgili 47 tane yorum bulunmakta