Evvela dişlerimiz döküldü
Sonra saçlarımız
Arkasından birer birer arkadaşlarımız
Şu canım dünyanın orta yerinde
Yalnız başına yapayalnız
Kırılmış kolumuz, kanadımız
Tatlı canımızdan usanmışız
Bir şüphedir sarmış yüreğimizi
Ya kend
..........
..........
Kayıt Tarihi : 25.7.2001 22:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonra saçlarımız
Arkasından birer birer arkadaşlarımız
Şu canım dünyanın orta yerinde
Yalnız başına yapayalnız
En önce tavşanlar kaçar, kurbağalar ölür; dişler dökülür. Doğrudur.
Meselemiz to be or not to be gibi bir şeydir ama üstelik, izzetli olmak için, İzzet bulmak için… içimizde birini öldürmüşüzdür.
Güzel şiirdi.
TÜM YORUMLAR (47)