Arkadaş Dedim Şiiri - İbrahim Halil Demir

Arkadaş dedim, bastım seni bağrıma,
Vefasızlığın çok gidiyor ağrıma.
Görmeseydim birkaç gün yüzünü,
Taş bağlardım bu çilekeş bağrıma.

Arkadaş dedim, açtım bağrımı sana,
İçtim elinden her verdiğini kana kana,
Böyle değildi birbirimeze olan ahdimiz,
Sende uydun, sözünün eri olmayanlara.

Arkadaş dedim, herşeyimi paylaştım seninle,
Neşelendim neşenle, kederlendim derdinle,
Bu dostluk böyle bitmemeliydi!
Hani erkek sözümüz vardı, birbirimizle.

Arkadaş dedim, açtım sana gönlümdeki defteri,
Yazdın hiç çekinmeden yaşadığımız acı tatlı günleri,
Yarı yolda bıraktın, uğrattın beni hayal kırıklığına,
Keşke söylemeseydin ayrılırken, kurşun gibi sözleri.

Arkadaş dedim, yüreğimin sıcaklığında seni gizledim,
Sadece Allah rızası için daim yollarını gözledim.
Sen ise bitirdin herşeyi boşuboşuna,
Böyle olabileceğini hiç mi hiç bilemedim!

Arkadaş dedim, sen uyudun ben sınırda nöbetini bekledim,
Bu fedekarlığı hiç kimseye söylemedim,
Tek amacım seninle devam etmesiydi, bu dostluğun,
Beni yarı yolda koyacağını, hiç mi hiç düşünemedim!
23.12.200