Arkadaş Şiiri - Kul Münzevi

O zalimce dosta benim
Selamımı sal arkadaş
Yıllar oldu göremedim
İki gözüm sel arkadaş

Hasret kaldım dertsiz güne
Yüksek uçup alçak ine
İster ise benden ona
Göndereyim gül arkadaş

Aşk yolunda aldım hızım’
Tahiyyatta kanar dizim
Bakar yaşlı bir çift gözün
Arkasında tül arkadaş

Akar oldu gözden dere
Göç eyleyip Hak’ka ere
Çalış çaba her gün ara
Doğru yolu bul arkadaş

Kimi var ki nifak eker
Tohumları tek tek diker
Namaz kılıp gönül yıkar
Bu ne biçim kul arkadaş

Neyleyim bu dert ağıma
Tutundum kader bağıma
Bir lokmacık ekmeğime
Uzattılar el arkadaş

Dağı taşa katmışın da
Çok borcun var altmışında
Kılamazsın yetmişinde
Büküldüyse bel arkadaş

Dost dediğin senin genden
Olmasa da aynı tenden
Yıktı isen gönül ondan
Bir helallik al arkadaş

Hoş muhabbet için geldik
Gıybetlerden nasip aldık
Bir kahve içemez olduk
Hemen ardı fal arkadaş

Dünya dediğin kefere
Hani bak huzur nerede
İster isen sen burada
Tek başına kal arkadaş

Gerçek yazarım tezinden
Yalan geçmedi genzimden
Sivri dilliyim ağzımdan
Damlamıyor bal arkadaş