Arkadaş Şiiri - Hakan Havuz

Yaprakları yerlerde sürünen bir çınar gibiydi
Bazen derin bir bakışı vardı
Bazen de duvarı delen sözleri
Konuşmak neydi ki onun için
Arş-ı alaya bir seslenişi vardı

Darağacında şarkılar söylerdi
Mesela en anlamsızlığına gülümserdi
Gün yarına erirken
Bilirdi güneş doğmayacak
Geceleri her zamankinden daha karanlık olacak
Kabuk bağlasa da ciğeri gözünden tek damla yaş akmayacak

Yorgun bir ihtiyar gibiydi
Susmaktı onun için ağlamak
Yaşamak kadar ağırdı yaşamak
Gayri meşru hükme bulanmış
Saçında siyah kalmamış
Düşene bir omuz bir arkadaş

Kırgındı oysaki sağına soluna
Gölgesine gülüşüne
Demir dövenin ağrısına
Kurumuş bir çınar gibiydi bizim arkadaş

Adaletin resmini çizmiş ressamlar
Konuşma yaşına gelen yazılar
Çamura bulanmış beyazı
Ne bahtsızmış bizim arkadaş