Gönül heybesinde sürüngen yılan
Dibim kara demez kazan arkadaş
Tuz basar yaraya durmadan kalan
Çarkı feleğimi bozan arkadaş
Yeşeren köklere zehirli suyu
Ardından kazıyor derince kuyu
Görmeyim yüzünü devrilsin boyu
Atılan oltaya sazan arkadaş
Kadir kıymet bilmez açma özünü
Kavli kararında tutmaz sözünü
Yalandan pilandan görmez yüzünü
Günde zarhoş olup sızan arkadaş
''Aykızıma derim'' bırak, söz etme
Arkadaş olsa da, sakın ha yutma
Hatır, gönül denir, densiza atma
Şeytanın şerrinde azan arkadaş
Kayıt Tarihi : 11.3.2015 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!