Arkadaş Şiiri - Muharrem Seren

Küçükken mutluyduk neşeliydik
Gençlik keder doldu be arkadaş
Yüzümden gülücükler eksilmezdi
Gülmeye hasret kaldık be arkadaş

Hep büyümek isterdik eskiden
Büyüdük hayallerimiz su gibi akıp giderken
Birde karanlıklara gömüldük be arkadaş
Sevmek vardı hani gönülden

Yalnız sevmek yalandı eskiden
Onların adları kalmış be arkadaş
Asıl mutluluk çocuklarınmış be arkadaş
Keşke hep çocuk olsaydık be arkadaş

Birgün hüzünlenirsen ara beni
Seni güldüremem ama seninle ağlarım
Birgün ölmek istersen ara beni
Seni belki vazgeçiremem ama seninle ölürüm...