Arkadaş Şiiri - Vehbiye Yersel

Önce insan ol,sana densin arkadaş,
Düşün,taşın, sonra aynaya bir yaklaş,
Kaşlar çatık,surat asık,kindar iki göz,
Çıkacak karşına gülmeyen,abes bir yüz,

Senden ne istedim de verdin sen bana,
Eşya gibi beni kullandın attın kenara,
Sevgisiz bağlar hemen kopar,tez yıpranır
İnsanda şevk,istek kalmaz,neşesi kırılır

Aynaya her an bak, incele kendini,düşün,
Senin bencillikten başka yoktur suçun,
Ben de insanım,muhtacım sevgiye,aşka,
Sen ise farkında değilsin,huyun bambaşka,,

12.04.2002

Vehbiye Yersel