Arkadaş Şiiri - Bülent Albayrak

On asır önce, ebedi uykularına dalmış,
kişiler arasına dahil ettiğimiz, arkadaşımızın
yanından koyu kıyafetler içerisinde
Ve kuş cıvıltıları eşliğinde
sakin adımlarla ayrılırken; arkadaşımıza yapılan
son görevin vermiş olduğu huzur ve bizleride
bekleyen aynı sonun korkusu elbette ertesi gün
geçecektir.
Fakat bir parçasını yeni defnetmiş olan,
Matemli kadının yüreğindeki yangını,
Söndürmeye yetebilir mi?
Avuçlarındaki çamurlu toprak.
Elbette sürdüremez. Acısı günlerce,
Hatta aylarca sürecektir.
Belki yıllar sonra unutacaktır.
Tabiî ki yaşamış olduğu acıyı, güçsüz bedeni
Ve yaslı ruhu kaldırabilirse.