Arkadaş Şiiri - Adnan Ünal 1

Gülmedi kaderim, gülmedi bahtım
Çaresiz boynumu büktüm arkadaş
Harap gönül evim, virane tahtım
Kederi zindana tıktım arkadaş

Günlerim ay oldu, yıllarım asır
Şu ak teller olsun yıllarıma sır
Bundan gayrı kimde arayım kusur
Şu vefasız elden bıktım arkadaş

Mutluluklar benden öte kaçıyor
Yanık yürek gurbet zehri içiyor
Kader bana kanlı gömlek biçiyor
Aklımı sılama taktım arkadaş

Mektuplar, nameler cevap almıyor
Vefasız sıladan haber salmıyor
Gönül gurbet elde dile gelmiyor
Umdum da ardıma baktım arkadaş

Bu kahır çürütür varmam sabaha
İsyankâr olmadım düşmem günaha
Tabip çare olmaz ettiğim aha
Dertleri sineye çektım arkadaş

Küstü şen yüreğim vefasız yâre
Yanıyor ciğerim buzul mu çare
Zararım ziyade hasretim kâre
Deryadan dereye aktım arkadaş

Yaz be karakalem yoruldun mu sen
Senin de kalmamış bak eski neşen
Şu hasret değil mi kalbimi deşen
Neyim var neyim yok yaktım arkadaş

Adnan ÜNAL “ö.ç.m”