İçimde kan renginde ırmaklar akıyor ıslanıyor
Yürek atışlarım adımlarıma ölümün suskunluğu
Karıştıkça daha bir kısalıyor gölgem
Gözlerimde alevler öfkem sınır tanımıyor
Gözlerim engelsiz dalıyor savruluyor sararmış
Zaman yaprakları dalında vuruluyor kuşlar
En ücra yerinde örülen yuvalar nişangaha oturtuluyor
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sevgili arkadaşım
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlarım
Saygılarımla esen kalın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta