İçimde kan renginde ırmaklar akıyor ıslanıyor
Yürek atışlarım adımlarıma ölümün suskunluğu
Karıştıkça daha bir kısalıyor gölgem
Gözlerimde alevler öfkem sınır tanımıyor
Gözlerim engelsiz dalıyor savruluyor sararmış
Zaman yaprakları dalında vuruluyor kuşlar
En ücra yerinde örülen yuvalar nişangaha oturtuluyor
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman