Arkadaş Şiiri - Kâzım Özgür

1
Mert insana hilekârlık yakışmaz;
Mert insana hilekarlık yakışmaz;
Kimseden intizar, alma arkadaş.
Doğruların-eğrilerle çakışmaz,
Bu kadar tamahkâr, olma arkadaş.
2
Hiç sevmedim cambazlığı, düzeni,
Hilekârlar denizinde yüzeni.
Hep kınarım aldatıp ta üzeni,
Nefsini harama salma arkadaş
3
İçki içtin hep aklını yitirdin,
Haddi aştın, dostluğunu bitirdin.
Küfürler ederek, iğne batırdın,
Dünya çirkefine dalma arkadaş.
4
Yalanlar ekersin, yalan biçersin;
Haramlardan yersin, haram içersin.
Hakk hukuk tanımaz, dosttan geçersin;
Günah cürümüyle; dolma arkadaş
5
Çalışkan arı’dan örnek al biraz,
Hatırla ölümü düşün kal biraz…
Tamu korkusuna şöyle dal biraz;
Kimsenin malını çalma arkadaş.
6
İnsanlıktan hiçbir nasip almamış,
Dersini almamış iman dolmamış.
Cahil kalmış; erdem insan olmamış,
Sonradan saçını yolma arkadaş.
7
ÖZGÜR derki: sözüm yanıltmak değil
Bunca dostlarımı kanırtmak değil.*
Çevreyi toplumu darıltmak değil;
Tövbe et, günahkâr kalma arkadaş.

Kazım Özgür 16.Aralık.2009

* Kanırtmak:zorlamak