Neden üzgün mahzunsun,neden boynun büküktür,
Kırdıyısam affeyle darılma arkadaşım
Zaten çileli ömrüm dertlidir benim başım
Bu dert bitip tükenmez yorulma arkadaşım
Bir yük kervanı oldum ayrılık var sırtım da
Her zaman her saniye gürbetler hatırım da
Benim yerim neredir kim bilir Hak katında
Tırmanırım durmadan kırılma arkadaşım
Sanma insanlar ölür ölmek yine yaşamak
Sana verilen ödev bu ömrünü yaşamak
Bakma sen göz yaşıma zülüm,cefa aşamak
Usanma yok hayatta darılma arkadaşım.
Elbette seven insan,elbette kırılacak
Ayrılık var dünya da seven de ayrılacak
Fakat yine can tatlı mutlaka korunacak
Bir hayale kapılıp ayrılma arkadaşım
Nihayet her kes gibi sevmek hakkımdır benim
Hem de nice coşkunca bir sevgiyle sevenim
Kov beni bu diyardan sevgilime gideyim
Sakın eğleme beni sarılma arkadaşım.
Kayıt Tarihi : 16.4.2010 18:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Arıkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/16/arkadas-383.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!