yalnızlığın en zengini1957
arkadaş edindim kendime
şiiri ve mısralarını
okuyor kendini bazen
gönül dosttuma
akşamları yalnızım
yazıyorum şiirimi
eşime dostuma
o harfler arkadaş
hepsi bir biri ile
el ele verince hele
neler çıkıyor,kelime
kelimede, cümle
bazen ibreti,yada
hiddeti,aşkı, dostu
döküyor mısralara
hepsi senden hayattan
ulaşamadıklarından ve
kavuşamadıklarından
hasretin ihanetin
kol gezdiği sokaklardan
karanlık,ıssız,sessiz,
geceden,şiirin doğuyor
yaşadığın yalnızlıktan
Kayıt Tarihi : 7.3.2009 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!