Arkadaş Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Belin bükülmüş.
Baksana arkadaş, senin’ de işin bitmiş artık.
Saçların dökülmüş, perişanlık desen paçandan akmakta.
Ve yürüyecek takatın bile kalmamış.
Sense hala,,,
Gönlüm hala genç diyorsun
Sen öyle desen de buna kim inanır,
Arkadaş.

Sen yüzlerini yıkarken,
Sabahları, yataktan kalktığında,
Hiç mi, aynaya bakmıyor’ musun?
Arkadaş.
Yüzlerindeki,yanaklarındaki
Ve alnında oluşmuş, o derin çizgileri
Ve sonra gözlerinin altındaki o mor çukurları,
Görmüyor’musun.
Söyle..
Sen yoksa bunları,olgunluk’ mu sanıyorsun?
Geç bunları, geç, arkadaş…
Lafla peynir ekmek gemisi yürümez sen bilmiyor,musun
iç boş yere, konuşma,
Sen’ de benim gibi hazanı yaşıyorsun.
Canın çekse’ de,
Yeniden bir bahar daha, yaşarım desen’de,
Sen bunun hayalini bile kurma..
Vaz geç,
Görüyorum’ ki,
Sen de artık, benim gibi son baharını yaşıyorsun
Arkadaş.

06 Mayıs 2014
Antalya