Arkadaş Şiiri - Muhammet Cemil Cömert

nasıl böyle bir hal aldık bilmem ki
daha açmadan solduk arkardaş
biz nasıl dünyaya geldik bilmem ki
daha doğmadan öldük arkardaş

binlerce cefaya katlanır idik
kara gecelerde aklanır idik
nice günahlardan paklanır idik
dünyanın narına yandık arkardaş

ne oldu şimdi gülen yüzlere
pişmam olmadık vurduk dizlere
nice vaatlere nice sözlere
aldanıpta hergün kandık arkadaş

günleri sayardık sonlansın diye
gönülü severdik uslansın diye
düşmanı sırtladık utansın diye
dostların elinden yandık arkadaş

insanlık içinde insanca yaşar
çakallar içinde aslanca gezer
düşmanı öteden öteye sezer
burnumuz ucunda bulduk arkadaş

hangi gün vardır ki akşam olmayan
hangi can vardır ki nefes almayan
hangi yüz vardır ki hiç kızarmayan
namusu şerefi andık arkadaş

gidenin gelenin halini sorduk
aman dileyene canımız verdik
dostların hatrına gülerek öldük
kadayı düşmandan duyduk arkadaş

namerde mertliğin kıralı olduk
vurulduk ölmedik yaralı olduk
naçare her zaman çareli olduk
ölüme ne çare bulduk arkadaş

gül ektik solmadan duran günlerce
suladık yeşerdi koktu aylarca
sabrile bekledik durduk yıllarca
sıhhati sabr ile gördük arkadaş

gün gördük nice günlerden kara
can gördük binlerce açılmış yara
düşmanın düşürdü bizide dara
ipimi elinde gördük arkadaş