Arkadaş Şiiri - Selami Utkan

ARKADAŞ

Arkadaş, vedalaşırken seninle ebedi,
Son bir kez sesimizi duydun,
Son bir kez gülümseyerek gözlerini yumdun,
Oysa daha yeni girmiştin yirmi yaşına,
Giderken boğdun bizi gözyaşına.

Bir kış gecesi yalnız bıraktın bizi,
Peşinden selam durduk dizi dizi,
Yarıldı önünde kızıl dağlar,
Ateşinle yandı geride kalan sağlar.

Arkadaş, dağlarda açan taze bir çiçektin,
Bir yıldız gibi aramızdan geçtin,
Ulu yıldızlar gibi sonsuzluğa kaydın,
Ozanlar gibi adını bu dağlara yazdın.

Sen giderken güller boynunu büktü,
Ağaçlar yoluna yapraklarını döktü,
Kuşlar sessizce yuvalarına kapandı,
Yıldızlar bulutların arkasına saklandı.

Dağlar siyahlar içinde mateme büründü,
Kar taneleri gözyaşı olup toprağa süzüldü,
Akasyalar beyaz yerine siyah açtı,
Kalabalıklar ardından sel gibi taştı.

20.01.2004

SELAMİ UTKAN