Arkadaş Şiiri - İzzettin Bilgin

Can dediğin yanında kalan,

Arkadaş dediğin yanında olan,

Korku dediğin candan da yakın,

Sensin dostum sensin…

Bilmezsin sen karakuşları,

Bu ömrümün son baharı,

Kalbim kırık,

Çiçeklerim solgun,

Bu dünyamın son anları…

Şair izzettin der ki,

Dost dediğin kalbimin sıcaklığı,

Arkadaş dediğin dürüstlüğün sembolü,

Asıl arkadaşlık iki günlük dünyada,

Dostça, dürüstçe yaşamaktır…

Fırsat buldukça düşünürüm,

Arkadaş, dost, kardeşlik nedir diye,

Eninde sonunda buldum cevabımı,

Birbirini çıkarsızca ve karşılıksız sevmektir…

Ah! Çeke çeke geldim bu güne,

Kaybettiğim bugüne yanarım dostum.

Bilmedim bilemedim kıymetini,

Sen gidince anladım asıl dostluk bizde olmalı