Arkadaş Şiiri - Mehmet Reşat Mızrak

İçki olduk kadehleri doldurduk
Meze olduk içkilerle sunulduk
Bazen de saki olduk içkileri biz sunduk
Hayat bizi pişirdi be arkadaş!

Güldük gülerken çok mutlu olduk
Sustuk, konuştuk, huzursuz olduk
Sevdik, sevgi bekledik çok yorulduk
Hayat bizi yoğurdu be arkadaş!

Yıllar yılı sorularla savaştık
Cevapladık kimi zaman, kimi zaman da kaçtık
Bazen de oturduk saatlerce ağlaştık
Hayat bizi tüketti be arkadaş!

Buhar olduk bulutlarda dolaştık
Gece olduk gündüzlerle savaştık
Bazen de gemi olduk okyanusları aştık
Hayat bizi kuruttu be arkadaş!

Kıştı mevsim gözümüzü kapattık
Gül olduk bahar gelince açtık
Tüm dünyaya güzel kokular saçtık
Hayat bizi soldurdu be arkadaş!

Soru olduk belleklerde yer aldık
Ses olduk kimi zaman kulaklarda dolaştık
Bazen de kibrit olduk etrafımızı yaktık
Hayat bizi yaktı be arkadaş!

Yarın olduk herkese umut dağıttık
Umut arar olduk umutsuz kaldık
Yarınlar kayboldu biz de dağıldık
Hayat bizi kararttı be arkadaş!

Toprak olduk bazen bereket saçtık
Biz yağmurduk tüm dünyayı dolaştık
Bazen şimşek olduk fırtınalar kopardık
Hayat bizi durdurdu be arkadaş!

Türküydük biz dilden dile dolaştık
Aşk olduk kimi zaman gönüllerle uğraştık
Leyla olduk, Mecnun olduk aşk acısıyla yandık
Hayat bizi dağıttı be arkadaş!

Işık olduk aydınlıkları sunduk
Dermandık kimi zaman dertlere çare olduk
Çarpıştık, savaştık kötülükleri boğduk
Hayat bizi çökertti be arkadaş!

Rüzgar olduk diyar diyar dolaştık
Güneş olduk etrafa aydınlık saçtık
Gökkuşağıydık dünyayı renklerle donattık
Hayat bizi çıldırttı be arkadaş!

Çiçek olduk bahçeleri süsledik
Ağaçtık kimi zaman her çeşit meyve verdik
Biz mum olduk kendimizi erittik
Hayat bizi bitirdi be arkadaş!