Arkadaş Şiiri - Salim Erben

Bilsen yüreğimi yakan
Kor ateşler içindeki genin
Senin için dağları fet ettiğini
Ağaçların saz yaprakların tel
Kayaların mızrap olduğunu
Rüzgarların bam teline dokunuşu
Derelerin ekolu söyleyişini
Duydun mu hiç

Başını kaldırıp gök yüzüne baktın mı
Güneşin batışını ayın kayıp oluşunu
Yıldızların akışın seyir ettin mi

Kara bulutların öfkesini
Çıkardığı korkunç gürültüsünü
Ay tutsak yıldızların kaçışını
Gökyüzünün ağlayışına tanık oldun mu
Sen böyle bir gece yaşadın mı

Ağaçlara yaslanıp kaya diplerine çöküp
Sigaraya içini döküp
Her nefeste ah çekip ağladın mı
Ey Arkadaş
Geceyi gündüz yapıp uyumadan sabahlayıp
Saman yolunda yürüyüp
Yıldızlarla söyleştin mi

Dağların tepelerin ardında
Dere boyu karanlıkta
Sert rüzgarlarla boğuştun mu
Hiç çaresiz kaldın mı
Korku dolu gözlerle yaşadın mı
Arada bir olsun beni hatırladın mı
Ey Arkadaş
Bunlar cansız ama bunlar benim dostum
Bunlarla yatar bunlarla kalkarım
Bunlar getirir teninde ki kokuyu
Yaban güllerinin kır çiçeklerinin
Üzerlerine serpiştirler
Öyle güzel kokar ki koklamaya doyamam
Koparmaya kıyamam sadece okşarım
Bazen sevdirmez batar dikenleri
Canım yanar sevgim üstünde kalır
Kadife huylu kır çiçeği gülümser
Cezbe eder
Çeker götürür sevdirir kendini
Ilık bir rüzgar eser yumşatır bedenimi
Hiç sevmem hiç sevemedim yaban gülünü
Çünkü Zalım olur battığı dikenleri