Hep ağladım gülmedi yüzüm,
Silmek istedim kurumadı gözüm,
Acılarla dolu dayanmaz kalbim,
Dert yüklü kervan gibiyim Arkadaş.
Haykırdım dünyaya sesim duyulmadı,
Çukurlara düştüm elim tutulmadı,
Çok sevdim yarim benim olmadı,
Gül için ağlayan bülbül gibiyim Arkadaş.
Çok söyledim insanlara halim anlanmadı,
Çok tabib dolaştım yaramı saramadı,
As beni dedim hakime kalemi kıramadı,
Dört duvar arasında mahkum gibiyim Arkadaş.
Birgün herkes gibi bende ölürüm,
İsmim silinir unutulur sözüm,
Bensiz kalırda solar gülüm,
Baharda eriyen kar gibiyim Arkadaş.
(08.09.2005.perşembe.23:45)
Mustafa ÇavuşoğluKayıt Tarihi : 13.6.2006 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!