Arkadaş Şiiri - Levent Özgeç

-- ARKADAŞ --

Delikanlı bilirdik biz bu yiğit adamı
Süt dökmüş kedi gibi GÖRÜRMÜSÜN arkadaş!
Bir zamanlar baktıkça eritirmiş adamı
Sende ona baktıkça ERİRMİSİN arkadaş!
* * *
Başını dik tutsa da belli boynu eğilmiş
Yanındaki güzele kötü meyil verilmiş
Sanki mavzer kurşunu yüreğinde eğilmiş
Sende buna gülmekten ÖLÜRMÜSÜN arkadaş!
* * *
Bırak ona ilişme biraz seyre dalalım
Bilmem ki hali neydi hayırlara yoralım
Gördüğümüz gerçekse gel bir anlam verelim
Ben anlam veremezsem VERİRMİSİN arkadaş!
* * *
Bu kalkışı bak şimdi neden çok ani oldu
Rengi benzi atınca hemen sarardı soldu
Kızdan azar yiyince gözüne duman doldu
Giden bu huri kimdi BİLİRMİSİN arkadaş!
* * *
Haydi kalkıp soralım içini döksün bize
Delikanlıyız elbet konuşalım yüz yüze
Bu haline yazıktır yoksa çıkamaz güze
Yanına varıp gelsem DURURMUSUN arkadaş!
* * *
Çekingen bir tavırla selam verip oturdum
Biri gelecek sandım o baktı ben yoruldum
Muhabbet içindeyken en son bir soru sordum
Şimdi başın duvara VURURMUSUN arkadaş!
* * *
Yeniden geri döndüm anlattım bu olanı
Yiğit bilmiştim meğer çayıra salınanı
Şimdi sende gördün mü sararmadan solanı
Bu esketek yoluna KURURMUSUN arkadaş!
Sonra başın duvara VURURMUSUN arkadaş!

M. Levent ÖZGEÇ
GÖNÜL PINARI Kitabından