Arkada Bıraktığın Mazinin Muharririyim ...

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Arkada Bıraktığın Mazinin Muharririyim Bennara

Kendimi kopya ettiğim aşklar sarmalında, yaptığın sarmaların aklıma geldi. Aklımda kalmış sarmaların ve sarılmaların.
-Ben sarmayı severim Bennara.

-Kaçınılmaz olan, kaçırılmış olan değildi. Bir fırsatın tepmesi de değildi gidişin.Dersin kaderiydi.

-Arkada bıraktığın mazinin muhaririyim.Yazılmamışlığın diliyim. Kaderi, değil, kendimi yazdığım senli kopya yaşamların arşivindeyim.
-Saplantı değil, yüreğimde tadı kalan sevginin eğitilmesidir, bitmemesi ya da bitirilmesine uğraşıdır.
İçinden geçtiğim yaşamın yamasındayım.Sevdiğin kadar kalmış bir parçasın.Y’amalı bir aşk ermişi neyse ben oyum.

-Dikiş tutmaz geleceğin gölgesinde sensizliği iyileştiren sevda doktoruyum.Önce sensizlik iyileşmeli ki sen ve sonra ben…

Başrol oyuncusu olduğun hüzün filmin sonu gelmiyor.Yalnızlığın sahnesi çöktü. Senli demlerin dekoru yok oldu.Gözümde seni canlandırdığım kadar çekiliyor film.
-Figüranların var sevda seherimde.Beni sıcak yatağımda ısıtan emellerin emeli geldi.
-Hangi emeline tarih olayım dedi.
Dedim dünyanın üçüncü büyük aşkını biliyor musun? İlki Adem’le Havva, ikincisi Kabil- Habil sevdiği ortak kız ….
Üçüncüsü LENİSKO İle YOKO:

Bu öykü benim dilimle o gün yaşanırcasına yazılmıştır Bennara
Yoko, Lenisko’yu çok sevmektedir.
Hayatın yüreğine dokunduğunda susup kalmış.Taş devrinin imkansızlıkları içinde çareler düşünmüş.Taşlara,onu sevdiğine dair işaretler yazarak onların yaşadığı mağaraya kadar gitmiş.
-Her taşta bir duygu resmini nakşetmiş. Beyaz taşlar üstüne yapmış, taşları gece karanlığında dizerken ikisi bir birine sürtünce kıvılcım çıkarmış. Yoko, gece karanlığında taşı yola dizmekte zorlanmış.O taşların tesadüfen vurmasıyla kıvılcım çıkarması onun aklına onları sürterek aydınlık yaratmaya çalışmış.Derken oradaki çırpılar tutuşmuş.Gece ayaz, herkes mağarasında uykusunda.Alev yükselince ateşin kokusunu duyan Lenisko, ateşi merak edip yanına gelmiş.Yoko, ateşin üstünde atlayarak Lenisko’nun yanına gitmiş.İkisi ilk kez bulunan ateşin etrafında sarılarak ısınmış, ateşin aydınlığında göz göze kalıp susmuşlar. Öylece uyumuşlar, ateş onları yakmış, o sırada Lenisko’nun annesi gelmiş.Onları çekmiş ateşin içinden, yanıklar içinde aylarca kalmışlar.Ateş sönmüş, bütün herkes Yoko’nun iyileşmesini bekliyor. Çünkü bulduğu şeyin gizemi, faydası, büyüsünü sormaya.Yoksa, Lenisko,kabilesi normal şartlarda bu yasak ilişki yüzünden Yoko’yu öldüreceklerdi.Ateşi bulmasıyla onu affedeceklerdi.
-Yoko, sevdasıyla yanarken, gerçek anlamda da yanmış.Derken altı ay sonra Yoko, kendine gelir.
*Lenisko kabilesi çok güçlü,Yoko, küçük ve bir kabilesi vardı.Onları yenmesi imkansızdı.
Leniskonun kabile lideri,Yoko’dan ateşi nasıl bulduklarını sorar, öğretmensini ister.Aksi halde öldüreceklerini der.
Yoko:
-Eğer,Lenisko ile evlenmeme izin varsa ateşi öğretirim.Kabile buna karşı çıkar.Gelenekler gereği, Lenisko, sonraki kabile reisi olacak adamın eşi olması gerekir.İmkansızlığı istedin dediler.
Yoko:
-Aşk da ateş de imkansızdır.Ben aşk ateşimi söndürmeye çalışırken, içimdeki ateş gerçek ateşi buldu.

Alçakgönüllü olun, gönlün alçak katında sevdim.İmkansızlığı size vereyim.Benim içimde aşk ateşi varken, başka ateşe gerek yok.Beni öldürün; ama Lenisko’suz asla ateşin nasıl yapıldığını öğretmem.
Bana korkaklığın güç gösterisini yapmayın.İçinizdeki şiddetin gücü ne ateş kadardır, ne de aşk ateşi kadardır. Ben ölürsem iki şey ölmez, bir aşk ateşim, iki bulduğum ateş.
Benim hazinem Lenisko ‘nun güzelliği ve güzel ruhundaki ateştir.Benim ateşimi bana teslim ediniz, sizler, bizler, dünya yeni bir nimete kavuşsun.
*Bu size mahsulini verecektir.Kabileniz aydınlanacak, ısınacak, yemek pişireceksiniz.
Ben,aşk ateşimin misafiriyim.Şimdi, biz gidiyoruz,ateşimiz bizi götürür.
Kabile bu güzel konuşmadan sonra susar.Kızı Yoko’ya verirler.Yoko ile Lenisko evlenirler.
-Düğünlerini ateşin etrafında yaparlar.Bu kabile uzun bir süre ateşi tanrı olarak görmüş, öylece yaşamaya başlamış. Onların aşk ateşi, dünyanın ateşini bulmuştu.

İşte, seni ararken, kendimi buldum.Kendimi bulmak ateşi bulmakla özdeş.Kendini sevmek, bulmak demek huzurdur, sevgidir, bilinçtir, anlayıştır, sosyalliktir.Daha önemlisi, kendine zararı olmayan çevresine, toplumuna da zararı olmaz.Bundan daha büyük sosyal buluş olmaz Bennara.

Senli bir cümle kurdum. İçinde sonsuz kezin közleri var.Sonsuza dek yanan sevgi,tutku sözcüklerin var.Y’anarak bekledim yeniden gelişini.

Hayrettin Taylan
Kayıt Tarihi : 29.1.2013 13:53:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hayrettin Taylan