Arka Odalar Şiiri - Aynur Kılıç

Bu gün açtım camlarını arka odaların. Ne kadar birikmiş varsa serdim güneşe. ne çok acı, ne çok hayal ne çok umut birikmiş meğerse. Saldım hepsini kanatsız kuşlar gibi. Uçamazlar bilirim yoksa saklar mıydım yıllarca. Zamanı gelmişti artık çaresiz bıraktım. Vefasızlıkları, yalanları, korkaklıkları Koydum bir kenara onlarla hesabım var diye, Gözyaşlarını saldım gökyüzüne baharlar yeşertsin diye. Bütün odaları temizledim hizmetçi ruhum yeni bir ilmek atsın diye, 11-07 -2012