Bir hikayesi vardır elbet arka mahalle sakinlerinin.
Hayata en arka sıralarda başlayıp
Rutubet kokan evlerde yeni günü yarım bir tebessüm ile karşılayanların.
Azıcık umudun,eksik günlere yetmediği
Mevsimin kışa sabitlendiği sokakların suskun yığınlarının.
İki ucu birbirine denk gelmeyen ucuz bir günde pahalıya ödenmiş beklentilerin.
Asırlık gecelerin karartılmış,
Çalınmış gündüzlere aralandığı şafak vakitlerinde yitip gidenlerin.
Eğer henüz farkına varamadıysan avuçlarında tuttuğun hazinenin
Farkına varamadıysan içindeki yıldız kümesinin
Ve gözlerin hâlâ yüksek katların ışıltılarına takılıyorsa,
Kalbin bir kuş olup uçmak istiyorsa üst katların yaldızlı teraslarına
Eğil de kulak ver bodrum katlarının sessiz çığlığına.
Duyacaksın naçar insanların çaresizliğini
Göreceksin arka mahallelerdeki sefaletin sonu gelmez ayak izlerini.
Kayıt Tarihi : 18.4.2022 19:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!