Gri bir yalnızlık şimdi
Arabanın arka koltuğuna yatırdığım.
Yolcusunu huzurla taşıyan,
Dört kollu gibi.
Camdan dışarı bir bakış atmak,
Gezinen her bir insana,
Yorulmadınız mı .?demek istiyor yürek.
Kendim gibi zannediyorum.
Benim gibi yorgun ve ürkek.
Yolcum hiç uyanmayacak gibi...
Zamanı geldiğinde,
İnmesini bilmeyen o yüreksizlerden,
Olmasin istiyorum.
Durağına aşık,
Soluğuna kurban,
Dik bir ağırbaşlılık bekliyorum.
Yolcum hiç uyanmayacak gibi...
Rüya görüyor mu acaba.?
Kıpırdamıyor hiçbir uzvu.
Kim üzdü acaba seni.?
Kim çizdi acaba yüzüne yansıyan,
Bu ağır elemi..!
Yolcum hiç uyanmayacak gibi...
Herşeyi ardında bırakıp,
Gitmek isteyen bir mağlup.
Kadırgası su alan,
Yosun bağlayan gemiler gibi.
Nefessiz kalmışsta,
Nefes olacak hiçbir yüreğe,
Donup bakmayacak,
Mağrur bir sultan gibi...
23/03/2018
Kayıt Tarihi : 13.12.2018 15:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
