Arka fonda sen varsın... Şiiri - Arin Roni

çarpıyorum köşe başlarında sana
düşüyorum uçurumlardan sefilim
sen oluyor bütün her şey
bağlanıyorum kanla örülmüş ipliklerle ellerine

tutmuyor gözlerin beni, yüreğine iniyorum usulca
sende ben gibisin şimdi sevgilim
yıkımlar duruyor orta yerinde yüreğinin
bitmemiş hesapların yasını tutuyoruz

ağlamak geliyor içimden seni incitmekten korkuyorum
oysa benimle göz yaşlarında buluşmalısın
hüngür hüngür ağlamanın zamanıdır artık
belki başka bir sayfa açılır yorgun bedenlerde

söküp atmak geliyor kafesinden yüreğimi ama olmuyor işte
senden bir şeyler var onda
vazgeçtim kendimden ama seni taşıyorum gizliden gizliye
arka fonda sen duyorsun yüreğimin...