Bir gece vakti,kendime
Söylediğim tüm sözlerden
Kimse beni kınayamazdı.
Ben konuşurdum yazardım
Aklımda olanları
Ben özgürdüm.
Hiç beklemediğim anda
Şakağımdan süzülürdü her şey.
Farkına bile varmadan...
Tutundum yıllarca onlara..
Arka bahçemdeki kadın yazardı
Ben okurdum, ona ,eskiden.
Kayıt Tarihi : 7.4.2024 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özge Bilgeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/04/07/arka-bahcemdeki-kadin.jpg)
Orası da çetrefilli oranın da albenisi değişken
TÜM YORUMLAR (1)