Arka bahçem Şiiri - Zeynep Karacaa

haziran geldi
ağaçlar süslenirken bembeyaz çiçekle
aklımdasın
dolaşıyorsun kelimelerle birlikte
şiir oluyor
düşüyorsun gözlerimin önüne
sahi
haziran diyordum
şiire başlamadan önce
oysa eylülde de vardın
ekimde de
bir ara duymaz olmuştum
ayak seslerini senin
bahçesini temizliyordum arka bahçemin
kendimle meşguldüm
dingindim
sonra kızıl kıyamet
üzerime çöktü inşa ettiklerim
etraf sarmaşık otlarıyla doldu
nolur biraz uyu
biraz dinlensin hecelerim
ya da barışalım hayalinle
kendi yolumuza gidelim .z