Ayrılık ciğerime çöktü
Acısı gönlümü yaktı
Bizi bırakıp gitti
Arıyorum onu bulamadım
Dünya yıkıldı başıma
Gelmişti henüz altı yaşına
Aradım durdum bu yaşıma
Yine de onu bulamadım
Oynadığı yerlere baktım
Eski ayakkabısını koktum
Yürüdüğü yerden gittim
Yine onu bulamadım
Dağa çağırdım, ses verdim;
Gelip geçenlere sordum
Konduğum yurtlara vardım
Yine onu bulamadım
Köyü, dağı, ovayı aradım
Sormadık insan koymadım
Günlerdir hep ağladım
Yine onu bulamadım
28/5/2012
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta