Zaman kanıyor mevsimim kayıp
Vicdanlar sağır kuyularım kör
Sevdam kendi ırmağına akıyor
Bir masumiyet arıyorum kendimce
Kördüğüm olmuş yaşamım
Yaralarımın eskisi kanıyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta